Geboren in 1968 als schippersdochter en middelste van 3 kinderen. Doordat ik vanaf mijn 6e jaar opgroei op een schippersinternaat, ben ik al jong gezegend met een grote zelfstandigheid en eigengereidheid en met een goed vermogen om problemen op te lossen. Ik behaal mijn HAVO diploma en in 1990 word ik voor het eerst moeder van een prachtige dochter, een alleenstaande moeder, want de vader is er nog niet helemaal klaar voor en vertrekt.
Al mijn ervaringen tot nu toe maken van mij een stoere sterke vrouw die alles aankan en voor niet veel bang is. Ongeveer 2 jaar later ontmoet ik iemand met wie ik vervolgens 20 jaar samen zal zijn, 2 prachtige zoons mee krijg en een eigen bedrijf in de binnenvaart heb.
Het leven is best ok, totdat ik in 2010 depressief word en er achter kom dat die stoere sterke vrouw helemaal niet zo stoer en sterk is, maar heel goed was in het wegstoppen van problemen en ze vervolgens afvinkte als verwerkt. Mijn huwelijk houdt vervolgens geen stand en een scheiding volgt.
Ik bouw een bestaan op aan de wal. Haal mijn papieren voor kapitein in de binnenvaart en word brugwachter in Rotterdam. We zijn inmiddels aan het einde van 2012 en het leven begint weer wat te worden.
Dan krijg ik begin 2013 een hersenbloeding. Ik lig 3 weken in het ziekenhuis en nog een week bij mijn zus en dan ga ik naar huis.
Hier arriveert rond dezelfde tijd iemand uit Amerika met wie ik online goed contact had en die besloot naar Nederland te komen om voor mij te zorgen. Dit bleek een schot in de roos en inmiddels zijn we getrouwd.
Behalve dat ik een tijdje op de automatische piloot leefde, kon ik alleen nog maar denken
‘3 stops in 3 jaar tijd, dit is niet mijn film”.
Ik moet anders en mijn leven moet anders om het leven te krijgen wat ik echt wil.
En dat deed ik.
Naast wat ik moest doen, revalideren, werken, moeder zijn enz. ging ik mezelf scholen in wat ik had meegemaakt. Ik schoolde mezelf om tot counselor, met specialisaties in stress, depressie en rouw. En later nog creatieve therapie.
Tijdens mijn revalidatie pak ik het tekenen en schilderen, wat ik als kind graag deed, weer op als tijd voor mezelf en als iets waar ik energie van krijg.
Pas toen ik creatieve therapie ging bestuderen begreep ik waarom creatief zijn, in mijn geval schilderen, zo belangrijk was. Ineens zag ik wat ik allemaal had geuit zonder diep te graven en zonder woorden.
Al vroeg in dit proces dacht ik ‘als dit voor mij zo goed werkt, dan werkt dit ook voor anderen’.
Begin 2019 krijg ik weer een stop, ik kom thuis te zitten met een evenwichtsstoornis, ik blijk al die jaren mezelf mentaal overbelast te hebben omdat, mede door de hersenbloeding, ik minder belastbaar ben. Hierdoor kan ik mijn baan op het water niet meer doen en besluit ik om de gedachte ‘als dit voor mij zo goed werkt, dan werkt dit ook voor anderen’, maar eens om te zetten in daden en ik ga een training volgen in het maken van een online programma.
Ik besluit om het counselor en kunstenaar zijn te combineren in een uniek online concept.